اینترنت در روستا
خوشا به حالت، ای روستایی
70 روستای ایران سایت و وبلاگ اینترنتی دارد
در حال حاضر حدود 70 روستای ایران دارای سایت و وبلاگ اینترنتی هستند، این وب سایت ها اکثرا توسط خود روستاییان راه اندازی و در آن ها اطلاعات مرتبط با روستا و توانمندی های آن منتشر شده است. وب سایت های مذکور علاوه بر معرفی ظرفیت های اقتصادی، کشاورزی، صنعتی، گردشگری و آثار باستانی یا طبیعی، امکانی برای ایجاد ارتباط میان مردم آن منطقه با یکدیگر شده است علاوه بر آن وب سایتی تحت عنوان «جامع ترین سایت روستاشناسی ایران» در آدرس www.roosta.ir راه اندازی شده که در آن لینک تمام روستاهای اینترنتی ایران قرار داده شده و علاوه بر آن می توان از طریق این وب سایت به فهرست کلیه روستاهای ایران براساس تقسیمات کشوری دست یافت.
نقش اینترنت در توسعه روستاهای ایران
نمی شناسد، شاید حتی قابلیت های این فناوری برای رشد و توسعه روستاها بیشتر از ظرفیت های آن برای خدمات رسانی به شهرها باشد اما متأسفانه در کشور ما توجه چندانی به ظرفیت اینترنت در روستاها نشده و این در حالی است که نیاز نقاط دوردست و روستاها به اینترنت و کاربردهای آن، جدی تر و یا همسنگ با شهرهاست. در حقیقت این روستاها هستند که بار بخش اقتصاد کشاورزی را بر دوش می کشند.
اگر اطلاعات به آن ها برسد با کیفیت بهتری مراحل کاشت، داشت و برداشت را انجام می دهند و باعث رشد اقتصاد کشاورزی می شوند.
با توسعه ICT در روستاها شرایط بهتری در زندگی روستاییان به وجود می آید و خانواده هایشان در رفاه و آسایش بیشتری قرار می گیرند. لذا برای تأمین عدالت اجتماعی، حق و اولویت با روستاییان است تا بتوانند به آموزش، تجارت الکترونیک و دولت الکترونیک دسترسی داشته باشند و از شهرها عقب نباشند.
به اعتقاد کارشناسان اگرچه زیرساخت های ارتباطی روستاها در ایران در مقایسه با زیرساخت های شهرها فعلا ضعیف است، اما اگر ما توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات را مطابق استانداردهای امروز جهان در نظر بگیریم، زیرساخت های ارتباطی سنتی و قدیمی در شهرهایی وجود دارند که مناسب و کارساز نیستند و باید کلا با روش های جدید مثل فیبر نوری شبکه را به همه جا گسترش دهیم تا زیرساخت مناسب ایجاد شود. اگر برنامه مناسبی برای توسعه زیرساخت ملی داریم باید روستاها نیز دیده شوند و حداقل بسیاری از روستاهای سر راه شبکه ملی، تحت پوشش قرار گیرند.
به اعتقاد آن ها تمام کاربردهایی که برای استفاده از ICT در شهرها پیش بینی می شود، در روستاها نیز قابل استفاده است. مثلا اگر بحث بانک داری الکترونیکی مطرح می شود بهترین کاربران روستاییان هستند که به علت دوری راه مجبورند یا حساب بانکی نداشته و یا در شهرها حساب داشته باشند و مجبورند برای استفاده از آن به شهر بیایند.
کارت اعتباری برای روستاها اهمیت کمتری از شهرها ندارد. اغلب کشاورزان به علت نبود سیستم اعتباری مجبور هستند تولیدات خود را به قیمت نازل پیش فروش کنند، در حالی که اگر کارت اعتباری داشته باشند می توانند از خدمات آن استفاده کنند و تولیدات خود را به واسطه ها نفروشند. روستاییان مجبورند فرزندان خود را برای تحصیل به شهرها بفرستند. آموزش های مجازی، مدارس مجازی و دانشگاه های مجازی تا حد زیادی می تواند این مشکل را رفع کند.
منبع: روزنامه خراسان 29/9/86
کلمات کلیدی :
» نظر